Kontakt
PEDAGOG SPECJALNY W PRZEDSZKOLU
„Prawdziwa wiedza to znajomość przyczyn.” – Francis Bacon
Dzieci z naszego przedszkola objęte są opieką pedagoga specjalnego, mgr Ewy Hauke.
Praca pedagoga specjalnego najczęściej skupia się wokół dzieci z zaburzeniami rozwojowymi. Zadaniem pedagoga specjalnego jest wszechstronne wspomaganie funkcjonowania dziecka na terenie grupy, prowadzenie zajęć indywidualnych w oparciu o Indywidualny Program Edukacyjno – Terapeutyczny (IPET).
Pedagog specjalny pracuje w grupie rówieśniczej w której znajduje się dziecko z oraz wspomaga rozwój dziecka w sferze emocjonalnej, poznawczej, społecznej, adekwatnie do jego potrzeb.
do zadań pedagoga specjalnego należy
- rekomendowaniu dyrektorowi przedszkola do realizacji działań w zakresie zapewnienia aktywnego i pełnego uczestnictwa dzieci w życiu przedszkola
- prowadzeniu badań i działań diagnostycznych związanych z rozpoznawaniem indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych
- rozwiązywaniu problemów dydaktycznych i wychowawczych dzieci
- określaniu niezbędnych do nauki warunków, sprzętu specjalistycznego i środków dydaktycznych
- współpraca z zespołem w zakresie opracowania i realizacji indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, w tym zapewnienia mu pomocy psychologiczno -pedagogicznej;
- wspieranie nauczycieli i innych specjalistów psychologa, logopedę
- udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dzieciom, rodzicom i nauczycielom;
- współpraca, w zależności od potrzeb, z innymi podmiotami ( m.in. poradniami psychologiczno-pedagogicznymi)
W pracy z dziećmi pracujemy zgodnie z zasadami:
- poglądowości, dajemy dziecku możliwość wszechstronnego, polisensorycznego poznawania otaczającej rzeczywistości, czyli za pomocą wszystkich zmysłów
- indywidualizacji- czyli dostosowania zadań od psychofizycznych potrzeb dziecka, biorąc pod uwagę jego potrzeby , możliwości i tempo pracy
- zasada stopniowania trudności- wychodzimy od tego co łatwe, co dziecko zna, aby wzmocnić w nim wiarę we własne siły. To mobilizuje dziecko do przezwyciężania niepowodzeń
systematyczności - trwałości wiedzy- wielokrotnego powtarzania nabytej wiedzy i umiejętności
współpracy z rodzicami- w celu ujednolicenia oddziaływań wychowawczych.